Her sözün gelişinde günümüzün moda deyimi “Allah” dostluğu ifadesi
maalesef “ulu orta” kullanılır oldu.
Deyim ve dile getiriliş itibariyle memnun olmamak mümkün
değil.
Örneğin “Ey İnsanlar! Rabbinize karşı gelmekten sakının. Ne
babanın evlâdı, ne evlâdın babası namına bir şey ödeyemeyeceği günden çekinin.
Bilin ki, Allah'ın verdiği söz gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın ve
şeytan, Allah'ın affına güvendirerek sizi kandırmasın.” Lokman Suresi 33. Ayetinde
vurgu yapılan uyarı gerçeğine riayet edildiğini gözlemleyebiliyor musunuz?
