"Sanma ki zalimin ettiği kardır..."

Dilin kemiksiz olduğu bir zaman aralığından geçiyoruz. Kimin, kime ne dediği, neden dediği pek anlaşılır değil.
Örnekleri "asıla söylenmiş gibi algılayıp algılatmak isteyenler" hep vardı zaten.
İnsanlığın her devrinde bu "çelişkili durum" insanlık tarihinden hiç eksik olmamıştır.
Büyük gönül insanı Şeyh Edebali'nin zamanın yöneticisine yaptığı önerilerin geçerliliğini sürdürdüğünü gözlemliyoruz.

Güzel bir özellik, tahammül!

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki bir tarafa muhabbet duyup bir tarafa körü körüne düşman olma gibi bir yönüm şimdiye kadar olmamıştır.

A dan Z ye bu ülkede hatta dünyada yaşayan ve menşe i ne olursa olsun onların hepsini insan olarak görüyorum!

Hele bu birliktelik yeryüzünün neresinde olursa olsun manevi değerlerle de destekleniyorsa daha bir anlam kazandığını düşünmekteyim.

Mahkeme mi?..

Günümüzde olayların baş döndürücü hızla geliştiği ve haber akışlarının da bunları aynı hızla insanların bilgisine sunduğu bilinmektedir.
Son günlerde gelişen hukuk adına "hukuksuzluk" belirtileri gösteren gelişmeleri hep birlikte izlemekteyiz.
Dün karşısında el pençe divan durdukları insanları güç ellerine geçince asıp kesmeye kalkmak herhalde insan düşünce sağlığının iflas noktası olmalı!