En yaygın algı yöntemlerinden biri olan "yansıtma" tekniği her alanda karşımıza çıkabilen bir konudur.
Ortak tanımlamalar yapılan konularda eğer hoşumuza gitmeyen bir niteleme varsa hemen savunma ya da saldırı konumunda yerimizi almakta sakınca görmeyiz.
Ancak konu ortak olduğu için tanım sadece kişiye özgü değil insanın kendisinin de dahil olduğu kişilere özgüdür.
Burada bireyi algı körlüğüne iten nedenin "taraftarlık hastalığı" olduğu da bilinen gerçeklerdendir.
Çünkü sizin paşa gönlünüz algının körleşmesinden dolayı hataları görememekte, eleştirel konuların size ve sevdiğinize yapıldığını düşünmektesiniz.
Oysa burada uygulanan yöntem "konuyu çarpıtarak" akıl karışıklığına yol açma isteminden kaynaklanmaktadır.
Bu algı şekli "alınganlık" gösteren "algı biçiminin" evrenselleştirilememesinden kaynaklıdır. Bu tarz algı yapısına sahip insanların neredeyse uzayda yaşadığını var sayabilirsiniz.
Sunumları buna yatkındır çünkü!
Bu hangi konularda yapılabilir dişe akla bir soru gelebilir?
Yanıtı maalesef tek olmayıp çoğunluk arz etmektedir.
Hele bir de söze ilgili herhangi bir konunun eğitimini aldıklarını belirterek başlamaları yok mu?..
Açıklamaya baktığınızdaysa durumun karmaşık haliyse tamamen karmaşıklaşır. Konu anlatımında çarpıtma zirve yapabilmektedir.
Mantığının gereği okun yönünü karşıya doğrulttuğu için insaf tatilde, bilgi koşuya çıkmış, gerçek ise sizlere ömür görünümündedir!..
Kendince uyarı ve hakaret yaparken bile kendini küçükleştirebilmekte, deyim yerindeyse insanlıktan çıktığını anlatmaya çalışmaktadır.
Çünkü "ortak değer" kavramını arayıp bulamıyorsunuz.
Şuna şöyle dediler'in içinde kendisi de bulunmasına karşın fark etmemek bu tipler için normal olaylar kapsamındadır.
Acaba kendilerine ortak değerlerden muafiyet mi geldi diye düşünmeden edemiyorum!
Çünkü ne zaman yazdıklarını okusanız, konuşmalarını dinleseniz hep anlatma peşinde olmalarına karşın kendilerinin anlama ve kavramaya gereksinimlerinin olmadığını anlattıklarını gözlemlersiniz.
Gerçekten, neden konuların içinde kendileri yoklar?
Siz de merak etmiyor musunuz?
Sürekli haklılığını anlatmaya çabalayanların, aslında bir yerlerde de çok büyük haksızlık yaptıklarını fark etmeleri için "göz perdesinin" yırtılması mı gerekli?
O zaman çok geç olmaz mı?
Yoksa bundan da mı muafsınız?..
Ortak tanımlamalar yapılan konularda eğer hoşumuza gitmeyen bir niteleme varsa hemen savunma ya da saldırı konumunda yerimizi almakta sakınca görmeyiz.
Ancak konu ortak olduğu için tanım sadece kişiye özgü değil insanın kendisinin de dahil olduğu kişilere özgüdür.
Burada bireyi algı körlüğüne iten nedenin "taraftarlık hastalığı" olduğu da bilinen gerçeklerdendir.
Çünkü sizin paşa gönlünüz algının körleşmesinden dolayı hataları görememekte, eleştirel konuların size ve sevdiğinize yapıldığını düşünmektesiniz.
Oysa burada uygulanan yöntem "konuyu çarpıtarak" akıl karışıklığına yol açma isteminden kaynaklanmaktadır.
Bu algı şekli "alınganlık" gösteren "algı biçiminin" evrenselleştirilememesinden kaynaklıdır. Bu tarz algı yapısına sahip insanların neredeyse uzayda yaşadığını var sayabilirsiniz.
Sunumları buna yatkındır çünkü!
Bu hangi konularda yapılabilir dişe akla bir soru gelebilir?
Yanıtı maalesef tek olmayıp çoğunluk arz etmektedir.
Hele bir de söze ilgili herhangi bir konunun eğitimini aldıklarını belirterek başlamaları yok mu?..
Açıklamaya baktığınızdaysa durumun karmaşık haliyse tamamen karmaşıklaşır. Konu anlatımında çarpıtma zirve yapabilmektedir.
Mantığının gereği okun yönünü karşıya doğrulttuğu için insaf tatilde, bilgi koşuya çıkmış, gerçek ise sizlere ömür görünümündedir!..
Kendince uyarı ve hakaret yaparken bile kendini küçükleştirebilmekte, deyim yerindeyse insanlıktan çıktığını anlatmaya çalışmaktadır.
Çünkü "ortak değer" kavramını arayıp bulamıyorsunuz.
Şuna şöyle dediler'in içinde kendisi de bulunmasına karşın fark etmemek bu tipler için normal olaylar kapsamındadır.
Acaba kendilerine ortak değerlerden muafiyet mi geldi diye düşünmeden edemiyorum!
Çünkü ne zaman yazdıklarını okusanız, konuşmalarını dinleseniz hep anlatma peşinde olmalarına karşın kendilerinin anlama ve kavramaya gereksinimlerinin olmadığını anlattıklarını gözlemlersiniz.
Gerçekten, neden konuların içinde kendileri yoklar?
Siz de merak etmiyor musunuz?
Sürekli haklılığını anlatmaya çabalayanların, aslında bir yerlerde de çok büyük haksızlık yaptıklarını fark etmeleri için "göz perdesinin" yırtılması mı gerekli?
O zaman çok geç olmaz mı?
Yoksa bundan da mı muafsınız?..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder