"Tanrıya yakın olmak?"

  Kimi sitelerin köşelerinde rastlamanız mümkündür; "Tanrıya yakın olmak ister misin?" şeklindeki reklamlara.

   Doğruya inandıktan sonra neden olmasın?..

   Örneğin bizlere "din öğretmeye çabalayanlara" soralım, bütün peygamberler "namaz kılmış mıdır,ve kendilerine verilen ilk emir nedir?"

   Sözü çok uzatmadan "kendisinden öncekilerin onu, onunda kendinden öncekileri doğrulayıcı olan kitaba" yani Kur'ana bakmamız yeterli diye düşünmekteyim.

   Nuh, İbrahim, Yusuf, Meryem, Muhammed gibi surelerde sıkça rastladığımız uyarı şudur: "Bana, Allah'a ortak koşmamam, namaz kılmam ve mülümanların ilki olmam emredildi!"

“Orduları ancak kim bilir?”

 İnsanların çığlıklarını duymayanlara karşılık var ettiği bütün canlıların feryatlarını her an duyan bir kudretin var olduğu şüphesizdir.

Ve onun emriyle hareket eden “hak askerleri.”

Yani adına ne denirse densin.

“Virüslerde” bunlardan sadece biridir.

Ayrım gözetmezler!..

İlke hak ve adalettir.

Tuzak sahibine döner?

Var edildiği günden beri bir türlü rotayı tutturamayan insan nedense içinde bulunduğu kusurları göz önüne almadan yaşamını sürdürür.

Hemen her konuşmanın özünü “insan olmak” deyimiyle özdeşleştirir, ancak içinde bulunduğu zaafları nedeni bilinmez bir şekilde görmezden gelir.

Oysa onu var eden “çok zayıftır” diyerek bu eksikliğin bir engel olduğu konusunda uyarı yaparak bundan kurtulmanın da yollarını tarif eder!

Bunun en iyi örneği de “tembihleneni unutan” insanın “cennetten” çıkarılışı “zaafının” boyutunu anlatmak için yeterlidir diye düşünmekteyim.

Kimin umurunda ki?

Bazı değerler ne yazık ki evrim geçirerek gerçek anlamından uzaklaştırılarak "çiklet" anlayışıyla cıvıklaştırılarak sunulur hale getirilirler.

Örneğin "tokluktan gaz yoğunluğu nedeniyle" önlerindeki balkon çıkıntılarına bakmayanlar bir sırtlan ses tonuyla geğirir ve başlar nutuk atmaya.

"Hayvan oğlu hayvanlığının" farkında olmadan "kendine göre insanlık tanımıyla" yine kendi algısına göre bir "sevecenlik" tarifi yapar.